W 1947 roku Nathan Drew podyktował swoje wspomnienia z
czasów wojny żonie, Helen Drew. Opowiedział o okupacji
sowieckiej, niemieckiej, o utworzeniu getta w Łomży,
ucieczce do Warszawy oraz o życiu w stolicy pod
sfałszowaną tożsamością. Chociaż pisemne wspomnienie
pt. ”Pozorowana tożsamość”, opowiada przede wszystkim
historię Nathana i Helen, jest także historią wielu
innych osób, które nie przeżyły, by dać swoje własne
świadectwo. Nathan skrupulatnie zanotował nazwiska
wielu osób, które spotkał podczas wojny. Niektóre z
nich miały dzieci, które przeżyły Holokaust i miały
możliwość opowiedzenia swojej historii. Niestety,
wielu z nich umarło bezpotomnie. W takich właśnie
przypadkach relacja Nathana jest jedynym pozostałym
świadectwem życia tych ludzi.
Ten cyfrowy projekt ukazuje wspomnienia Natana na
mapach Warszawy i Łomży. Opowiada również historie
wielu ofiar Holokaustu i wskazuje, dlaczego powinniśmy
o nich pamiętać. Projekt, jak stwierdza Nathan w swoim
pamiętniku, jest „poświęcony tym sześciu milionom,
którzy nie mogli opowiedzieć własnych historii”.